Napawanie plazmą

Napawanie plazmowe polega na stapianiu w łuku plazmowym o temperaturze 18 000 ÷ 24 000ºC materiału dodatkowego (w postaci proszku lub drutu) z nieznacznie nadtopionym podłożem. Podczas napawania plazmowego proszek, np. metalu o ziarnach od 0,06 do 0,3 mm jest wprowadzany do palnika plazmowego z dozownika za pomocą gazu transportującego (zazwyczaj argonu). Stopiony proszek w łuku plazmowym wychodzącym z dyszy jest przenoszony ciśnieniem gazów na podłoże napawane tworząc napomnę o minimalnym udziale podłoża. Argon zapewnia dokładną ochronę stapianego proszku i jeziorka spawalniczego napoiny oraz przyległego metalu podłoża przed dostępem gazów z powietrza. Napoiny charakteryzują się bardzo wysoką czystością metalurgiczną, minimalnym udziałem materiału podłoża. W jednym przejściu układa się jednorodne warstwy o grubości 0,25 ÷ 6 mm. Napawa się proszkiem na osnowie kobaltu, niklu, żelaza, chromu, miedzi i cyny, przedmioty ze stali niestopowych, odpornych na korozję, staliwa i niektórych gatunków żeliw.

Napawanie plazmowe stosuje się do części silników spalinowych, narzędzi skrawających, krawędzi tnących narzędzi do prac ziemnych, zaworów, gniazd zaworowych, czopów walców hutniczych, złączy przewodów wiertniczych. Napawanie plazmowe z gorącym lub zimnym drutem jest odmianą całkowicie zautomatyzowaną, w której materiałem dodatkowym jest drut podgrzany przed wprowadzeniem do obszaru łuku plazmowego, co zapewnia mniejsze przetopienie podłoża i większą wydajność napawania niż w wypadku wprowadzenia do obszaru łuku drutu zimnego.